Wederom herdenken wij op 4 mei alle oorlogsslachtoffers, de militairen van toen, en de militairen en burgers van nu, die voor onze vrijheid gesneuveld zijn.

Hoelang kunnen wij dit nog herdenken, en kunnen wij onze vrijheid blijven vieren?

Het vereist een speciaal soort moed, om je op te offeren voor je vaderland, je geliefden, en je achtergrond. Hoeveel van ons zullen dit kunnen, wanneer dit nodig zal zijn? Hoeveel van ons durven letterlijk in de frontlinies te lopen, omwille van het leven van al diegene daarachter, in het land waar alles is wat je lief hebt?

Zij deden dat. Voor de toekomst van hun geliefden en hun vaderland. En daarmee, onze toekomst.
Zij gaven hun zweet, tranen, bloed, en hun ziel. Voor Nederland, voor ons.
Wij, de huidige generatie, en toekomstige generaties, mogen dit nooit verloren laten gaan, nooit tevergeefs laten zijn.

Opdat zij niet gestorven zijn voor wederom onderdrukking, maar voor een altijd durende vrijheid van ons Nederland.
Vrijheid is geen zekerheid, maar een kwetsbaar begrip. Daar moet je voor vechten.

Wij, van het Identitair Verzet, danken alle gevallen militairen voor hun moed, kracht, en het leven wat zij opgeofferd hebben. Voor ons Nederland, ons bestaan, onze toekomst, onze Identiteit, en voor onze vrijheid.

Op verschillende plekken in Nederland hebben activisten van het Identitair Verzet bloemstukken neergelegd.

Leidschendam-Voorburg
Schoonhoven

 

Waalsdorpervlakte

 

One thought on “Dank voor het offer”

  1. 4 Mei, Spijtig dat zoiets treurig op mijn verjaardag word herdacht maar ik steun jullie in gedachten.

Comments are closed.